Martin en Marianne op de fiets: 22 augustus: naar Enkhuizen

We ontbijten in het hotel. Het is een lopend buffet maar wij lopen net iets harder en krijgen het nodige te pakken. Dan is het de boel inpakken, de fietsen uit de stalling halen, de tassen in de fietstassen proppen en dan kunnen we op weg. Als eerste rijden we naar het Centraal Station. Niet om de trein te pakken maar om bij een knooppuntenroutebord te komen. Het is vervolgens even zoeken hoe we het beste en vooral het snelste de stad uit kunnen komen, maar uiteindelijk lukt het ons en ligt Haarlem achter ons.

Bye bye Haarlem

Dan is het richting Noordzeekanaal. Halverwege IJmuiden en Amsterdam kan je met een pont over het Noordzeekanaal. Marianne zoekt op haar mobiel een mooie knoopuntenroute er naar toe en ik moet toegeven dat ze dat goed gedaan heeft. Het is een mooie omgeving hier.

Op een gegeven moment zien we allemaal bunkers, althans daar lijken ze op, in een weiland staan. Geen idee waarom die daar staan en of het inderdaad bunkers zijn. Misschien is het een overblijfsel uit de Tweede Wereldoorlog, misschien is het iets moderns. In eerste instantie probeert nog iemand van de AIVD - geen idee waar die opeens vandaan komt - te voorkomen dat ik de bunkers op de gevoelige plaat vastleg.

Maar even later lukt het me toch om de bunkers te fotograferen.

Onder andere via een lang stuk over een golfbaan - uiteraard niet over het gras maar over een fietspad dat er dwars door heen loopt - bereiken we het Noorzeekanaal en de veerpont.

Een olietanker op het Noordzeekanaal voortgedreven door een windmolen op het schip.

Het is een grote veerpont. Er kunnen ook auto's mee. Het kost volgens een informatiebord voor fietsers 1,30 euro p.p. om overgezet te worden, maar er komt niemand langs om het geld te incasseren. Personeelsgebrek? Enfin, vraag niet hoe het kan maar profiteer er van. Aan de overkant zoeken we met behulp van een kaart, een app van de fietsersbond en een knooppuntenbord een mooie route - althans dat hopen we - en gaan we weer verder.

Voor de zekerheid ook nog even op een kaart kijken.

Het eerste deel is leuk fietsen door een mooie omgeving.

Maar dan belanden we op de Dorpsstraat in Assendelft. Het blijkt een ellenlange saaie straat te zijn. Er komt geen eind aan. Er is ook nergens een Brink in Assendelft waar je gezellig een kopje koffie kan drinken. Alleen die ellenlange Dorpsstraat. We willen graag ergens een cappuccino drinken maar alle restaurantjes en cafés zijn dicht. Oké, het is maandagmorgen, dus we kunnen dit enigszins verwachten maar er is er echt niet eentje open. Gelukkig zien we als we een provinciale weg oversteken een benzinestation. Uit de automaat daar halen we een kop koffie en staande bij de pompen drinken we dat gezellig op. Dan is het weer verder over de Dorpsstraat.

Maar goed aan alles komt een eind, dus ook aan de Dorpsstraat en uiteindelijk bereiken we na de nodige kilometers over wat dubieuze weggetjes een leuk weggetje naast de Knollerdammer Vaart - schitterende naam - waarna we vlakbij De Rijp de veerpont Jan Hop nemen. Kijk, alleen voor zo'n naam zou je die veerpont nemen - plus dat het heel wat omrijden scheelt.

Tevreden passagier op de Jan Hop

Dan is het nog een stukje doorrijden naar De Rijp waar we lunchen.

Broodje Ongezond in De Rijp

Omdat we twijfelden of we wel Enkhuizen zouden halen, hadden we nog geen hotelkamer geboekt. Een alternatief zou Hoorn kunnen zijn, maar omdat het in verband met de veerboot die we morgen naar Stavoren willen nemen - hij vertrekt om 8.45 uur - handiger is om in Enkhuizen te overnachten, besluiten we om toch maar een hotel daar te nemen en vanaf ons terrasje in De Rijp boeken we online een kamer in hotel 'Die Port van Cleve' in Enkhuizen.

Dan stappen we weer op de fiets - we hebben er inmiddels al zo'n 35 km opzitten - en rijden door de mooie Beemster richting Hoorn.

Dan fietsen we naar Hoorn en vandaar nog eens zo'n twintig kilometer naar Enkhuizen. Ik moet zeggen dat ik het de laatste kilometers wel een beetje heb gehad. Het is al tegen half zeven als we bij ons hotel aankomen.

Al met al hebben we vandaag bij elkaar zo'n 80 km gefietst.

Met behulp van Google Maps fietsen we naar ons hotel en checken in. We kunnen onze fietsen op een afgesloten binnenplaatsje achter het hotel zetten. Dat is mooi. Vervolgens lopen we een rondje door Enkhuizen op zoek naar een restaurant. Ik moet zeggen dat Enkhuizen wel een boeiend plaatsje is.

Uiteindelijk belanden we bij Grand Café Restaurant Van Bleiswijk. Ze hebben een opmerkelijk drinkwaterbeleid. Als we tijdens het eten namelijk om een karaf water vragen, krijgen we te horen dat er een "nieuw beleid" is om dat niet meer te geven. We kunnen wel een fles water kopen. Oké, doe dat dan maar. Maar als we de fles open maken, blijkt het koolzuurhoudend water te zijn. Gewoon kraanwater hebben ze niet meer, zegt de serveerster. Dat is het "nieuwe beleid". Ik denk niet dat we hier terug zullen komen - nieuw beleid van ons.

Daarna lopen we nog een rondje door Enkhuizen. Het is een plaats vol historie met veel mooie oude gebouwen.